Terapia metodą Integracji Sensorycznej
Czym jest zaburzenie przetwarzania sensorycznego?
SPD (zaburzenie przetwarzania sensorycznego) to trudność w odbieraniu, organizowaniu i wykorzystywaniu przez mózg informacji sensorycznej, w wyniku czego codzienne interakcje z otoczeniem danej osoby jest nieefektywne.
Jakie zaburzenia przetwarzania sensorycznego rozróżniamy?
- Problemy z modulacją sensoryczną – jak dziecko reguluje swoje reakcje na wrażenia (nadreaktywnością, podreaktywnością, poszukiwaniem sensorycznym),
- Dyskryminacja sensoryczna (różnicowanie sensoryczne) – dziecko napotyka trudności w rozróżnianiu docierających do niego wrażeń,
- Problemy motoryczne o podłożu sensorycznym – trudności z opracowaniem działania, zaplanowaniem tego, jak zorganizować i poruszać swoim ciałem i z przeprowadzeniem tego planu.
Jakie mogą być objawy zaburzeń przetwarzania sensorycznego?
- Unika dotykania i bycia dotykanym, nie lubi się brudzić, nie lubi dotykać przedmiotów o wyrazistej fakturze.
- Wpada na inne osoby, przedmioty, jest nieświadome, że ma brudną buzię, nie potrafi stwierdzić, w którą część ciała zostało dotknięte, ubiera się niezdarnie, nie potrafi zapinać guzików, ma problem z oceną czy ból jest słaby czy silny.
- Nie lubi ruchu, w wielu sytuacjach czuje się mało bezpiecznie, boi się stracić równowagę, cierpi na chorobę lokomocyjną.
- Często upada, trudno mu rozpocząć działanie, ale jak rozpocznie to ciężko mu skończyć,
- Nadmiernie lubi szybki obrotowy ruch i nie jest mu przy tym niedobrze, uwielbia przyjmować pozycje do góry nogami, ciągle się wierci.
- Wydaje się być sztywne i nieskoordynowane, ma problem z ustawieniem swoich kończyn podczas ubierania, ma trudności z jazdą na rowerze, używa zbyt mało lub zbyt dużo siły, gdy np. koloruje, bawi się zabawkami, rzuca/kopie piłkę.
- Jest niechętny do ruchu i zabawy, ożywia je dopiero pchanie, podnoszenie i noszenie ciężkich przedmiotów.
- Uwielbia być przytulanie i ściskane z dużą siłą.
- Nie dostrzega podobieństw lub różnic między obrazkami, napisanymi słowami, przedmiotami lub twarzami. Ma trudności z zadaniami o charakterze wzrokowym – oceną położenia obiektów (daleko czy blisko?), jest mocno podekscytowane, gdy widzi zbyt dużo elementów – zabawek, ludzi, nadmiernie reaguje na mocne światło.
- Ma trudności z zauważaniem różnic między dźwiękami, zwłaszcza spółgłoskami kończącymi wyrazy, nie potrafi stworzyć, powtórzyć rymów, w hałasie nie potrafi wyłowić głosu nauczyciela lub zasłania uszy, narzeka na hałasy, które nie przeszkadzają innym lub lubi głośne dźwięki telewizora, radia, uwielbia hałaśliwe miejsca.
- Nie potrafi rozróżnić konkretnych zapachów, smaków. Nie toleruje niektórych konsystencji i temperatur pokarmów, może jest mocno przyprawione pokarmy bez żadnej reakcji, lubi lizać i smakować niejadalne przedmioty.
Jak wygląda diagnoza?
Diagnoza podzielona jest na trzy wizyty:
- Wywiad z rodzicem/opiekunem i obserwacja spontanicznej aktywności dziecka,
- Próby obserwacji klinicznej i testy Południowo-Kalifornijskie,
- Omówienie wyników testów z rodzicem/opiekunem.
Jak wygląda terapia?
Podczas terapii dostarczamy dziecku odpowiednią ilość i jakość bodźców, aby mózg nauczył się prawidłowego reagowania i wykształcił właściwe reakcje adaptacyjne. Do terapii metodą integracji sensorycznej wykorzystujemy specjalnie przystosowany sprzęt np. huśtawki, hamak, trampolinę, piłki sensoryczne czy kamizelki obciążeniowe.
Sprawdź cenę: https://fizjo-family.pl/cennik/
Umów się na wizytę: https://fizjo-family.pl/kontakt/
